Hopeloos...

Door het Beatrixpark in Schiedam loopt een prachtig, strak, breed, goed verlicht en heel veel gebruikt fietspad, het Hazepad. Als er ergens werkzaamheden verricht worden, zijn aannemer en opdrachtgever, vaak de gemeente, altijd heel snel om verkeershinder zo veel mogelijk te voorkomen. In Schiedam hebben ze wel een heel vreemd idee over "verkeer", want om verkeershinder te voorkomen bij de Leiding over Noord wordt een van de belangrijkste doorgaande routes voor fietsers voor maar liefst 8 maanden afgesloten. Zowel van noord-zuid als oost-west worden fietsers opgezadeld met forse omleidingen, over routes met veel te weinig capaciteit, slecht wegdek en drukke kruispunten met verkeerslichten (maar veel te weinig fiets-opstel ruimte). Voor mensen die via deze route op de fiets naar school of werk gaan, betekent het minimaal 10 minuten per dag oponthoud. Hoezo verkeershinder voorkomen? Zowel op persoonlijke titel als met mijn voorzitterspet op heb ik ruim een week geleden opheldering gevraagd en aangeboden mee te denken over een betere oplossing. Tot nu toe is oorverdovende stilte het enige resultaat. Misschien helpt het als we massaal ons beklag doen bij opdrachtgever ENECO of een klacht indienen bij de verantwoordelijke gemeente Schiedam. Hans heeft hierover al een melding gedaan bij het Meldpunt van de Fietsersbond. Massaal stemmen op deze melding zou ook moeten helpen om dit op de agenda te zetten. Het is vooral de vanzelfsprekendheid waarmee fietsers onnodig voor lange tijd benadeeld worden die aan de kaak gesteld moet worden. Hier en elders!

Schuitje varen ....

Het zal de meesten niet ontgaan zijn: in het (zuid)westen van Nederland is gisteren erg veel regen gevallen. Vooral Goeree-Overflakkee heeft het zwaar te verduren gehad en ik moest meteen denken aan de dijkjes waar ik vorige week nog overheen gefietst ben op weg naar Zierikzee, waar ik bij de bank een paar enveloppen moest ophalen (en nee, dat kon de bank niet naar het filiaal in Gouda doorsturen). Hoog op zo'n dijk kun je ook blijven fietsen als het land bijna als een badkuip volgelopen is met regenwater. Hoe anders was dat in Rotterdam en omgeving. Op diverse plaatsen kwam ik vanmorgen tijdens het fietsen opeens bij een grote watervlakte aan. Omdat ik daar wel eens vaker kom (ik schijn daar in de buurt te werken) weet ik dat ergens onder dat water een weg of fietspad verstopt ligt. De lantaarnpalen die uit het water steken geven ook nog ongeveer aan waar, hoewel niet per se duidelijk is of het pad links, danwel rechts van de paal moet liggen. Tip voor de wegbeheerders op dat soort plaatsen: geef de lantaarnpalen hoogtemarkeringen, zodat je direct kunt zien hoe diep het water is. Of het een dun laagje is waar prima doorheen te fietsen is, of dat het zo diep is dat zelfs de elektrische moter van een E-bike sissend en knallend de geest gaat geven. In dit geval bleek de eerste vlakte zo'n 20 a 25 cm diep te zijn, waardoor je Quest opeens in een vaartuig verandert. Helaas met een open bodem, dus het water kwam flink naar binnen. Gelukkig konden telefoon etc tijdig op schoot genomen worden. De vraag is natuurlijk of zulke markeringen zinnig zijn. Dat hangt er vanaf hoe vaak zo'n plek onder water komt te staan. Als dat meerdere keren per jaar is, dan is het zeker het overwegen waard. Een nieuw puntje van aandacht voor onze commissie infrastructuur?

Alle ligfietsers verzamelen!!!

Zo nu en dan kom je ze in het wild tegen: medeligfietsers! De meesten steken even een hand op of groeten op een andere manier. Jammer toch dat het er niet elke dag een heleboel zijn. Komend weekend is er de gelegenheid om wel heel veel ligfietsers tegelijk te ontmoeten: op het herfsttreffen in Goirle, Brabant. Een prima gelegenheid om ervaringen uit te wisselen, mensen te leren kennen, maar vooral ook: kletsen, fietsen, eten, pret maken! Het KaToCo team heeft zich weer heerlijk ingezet om er een prachtig weekend van te maken. Dus, had je nog geen vakantie naar Kreta geboekt, of van plan om je huis dit weekend te verbouwen? Schrijf je dan in en kom ook!